Danza di Morte is gebaseerd op een schilderij uit de collectie Paysages Humains van Karel Appel. Op mijn 17e schreef ik voor het programma deze tekst over het stuk:

"Het stuk begint met dalende chromatische toonladders. Deze dalende lijnen vangen het moment waarop je voor het eerst naar het schilderij kijkt: een cirkel met alle kleuren en veel beweging—denk aan een draaikolk waarin je wordt meegezogen. Vervolgens gaat het stuk verder met wat je daadwerkelijk in het schilderij ziet, wat voor mij een dans was tussen minstens twee personen. Ik begon een wals in 7/8 te schrijven. Hoe langer je naar het schilderij kijkt, hoe meer de zwarte schaduw in de rechterbovenhoek de dans overweldigt. Het is als een leegte die het schilderij, als het ware, 'overneemt'. Ik zie dat als de dood (vandaar de titel: Danza di Morte – Dans van de dood). Op enkele plekken in de dans is de zwarte materie al aanwezig, wat een ‘verlichtende’ duisternis over het geheel werpt."

Dit was het eerste stuk waarbij ik eerst de structuur bedacht, nog vóór de noten er waren.